Kardeş Kıskançlığı
Kardeş kıskançlığı, ailelerin sıkça karşılaştığı ve bu durum karşısında çaresiz kaldığı konulardan birisidir. Aileye yeni bir bireyin katılması kardeş çocuklar için kabul edilmesi zor bir durumdur. Burada çocukların yaşı, ailenin yeni çocuğa ve kardeşine yaklaşımı, çocukların karakterleri yeni durumun çocuk tarafından kabullenmesini etkilemektedir. Çocuğun kardeşini kıskanması tamamen ortadan kaldırılacak bir problem değildir. Kardeş kıskançlığı konusunda ailelerin önlemler alması gerekebilir. Kardeşlerin birbirlerine rekabet duymaları söz konusu olabilmektedir. Rekabet içerisine giren çocuk zamanla kardeşine karşı olumsuz duygular besleyebilir. Kıskançlık duygusu sonunda çocuk anne ve babadan daha fazla ilgi isteyebilir. Bu konuda aileler rekabet duygusunun normal olduğunun farkında olmalıdır. Alınacak önlemler konusunda aileler bir pedagog desteği alabilirler. Çünkü çocuklar için en sağlıklı öneriler bir uzman tarafından alınabilir. Uzmanlar çocuğun gelişim özelliklerini, aile yapısını, yaşını, karakter özelliklerini göz önünde bulundurarak en faydalı öneriyi aileye yapabilir. Doğum öncesi süreçte önleyici bir yaklaşımla hareket edilebilir. Özellikle yeni çocuk doğmadan diğer çocuğun bu duruma hazırlanması sağlanabilir. Çocukların yaşları ve kişisel özellikleri yeni çocuğun kabul edilmesi konusunda birbirinden farklılık gösterebilmektedir.
Kardeş kıskançlığını tamamen ortadan kaldırmak gibi bir yaklaşım yerine bu durumun doğal olduğunu kabul ederek hareket etmek gerekmektedir. Bu konuya daha bilinçli yaklaşarak çocuğun yeni kardeşine karşı tutumunu daha ılımlı bir düzeye getirebiliriz.
Aileler bütün önlem ve hazırlıklara rağmen kıskançlık konusunda çocuklarının bu problemini çözemiyorsa çocuğun mutlaka bir psikolojik destek alması sağlanmalıdır. Eğer çocuk yaş olarak okul öncesi dönemdeyse oyun terapileri ile çocuğun bu sorunun üstesinden gelmesi sağlanabilir. Özellikle oyun terapisinde ailenin de terapi sürecine katılımı sağlanmalı ve çocuk bu süreçte ailesi ile olduğunu hissetmelidir.
Anne babaların sıkça ve bilmeden yaptıkları hatalar ile çocuklar kardeşlerini kıskanabilirler. Anne ve babalar çocuklarını asla kıyaslama yaklaşımına girmemelidirler. Her çocuğun özel olduğu bilinmeli ve çocuklara ilgisiz kalınmamalıdır. Örneğin bir çocuğu severken diğerine ilgisiz kalmak kıskançlığa davetiye çıkarır. Anne ve babalar bu konuda hata yaptıklarının farkına varmayabilirler. Ailelerin çocukları karşısında objektif yaklaşım sergilemeleri kıskançlık probleminin çözümüne katkı sağlar. Kardeşler aileleri tarafından birbirlerinin önünde eleştirilerek kırıcı sözlere maruz kalmamalıdırlar.
