Öfke Kontrol Sorunları
Öfke kişilerin hoşlanmadığı durumlar karşısında tepkisel olarak yaşadığı bir duygudur. Bu tür duygular bireylerin sinirlenmeleri sonucunda ortaya çıkar ve bu durumda öfke kontrolü önemlidir. Öfke kontrolü kişilerin çocukluk döneminde başlar. Bireylerin beyin bölgesinin ön kısmı öfke kontrolü işlevinin gerçekleştiği alandır. Çocukluk döneminde yaşanan kötü anılar, yanlış tutum ve davranışlar, tutarsız ilişkiler öfke kontrolünü olumsuz etkilemektedir. Olumsuz yaşantılar sonucunda bireyler mutsuzluk hissetmektedirler. Çocukluk çağının kötü yaşantılarla birlikte geçirilmesi mutluluk hormonu (serotonin) salgılanmasında bir problem oluşturabilmektedir. Böylece bireyler zamanla bu kötü yaşantılar sonucunda öfke kontrolü konusunda sürekli sıkıntı yaşayabilirler.
Öfke güçlü bir duygu çeşididir. Aynı zamanda öfke hayatımızın her anında ortaya çıkabilecek bir duygudur. İnsanlar hayatlarının her anında mutlaka kontrolünün dışında gelişen bir takım olaylar ile karşılaşabilmektedir. Bu yaşantılar istenilen yaşantılar olmadığı gibi insana hoşnutsuzluk ta verebilir. Örneğin insan yapmak istediği bir iş karşısında engellendiğini hissederse hoşuna gitmeyen bir durumla karşı karşıya kalmış demektir. Bütün bu durumlarda kendi deneyimlerimiz doğrultusunda bir öfke duygusu yaşarız. Bunların haricinde bireyler genel olarak küçük yaş gruplarında aşırı sinirlilik hissine kapılabilmektedir. Bu sinirlilik haline öfke nöbeti tanımlaması yapılabilir. Öfke nöbetleri yaygın olarak 18 ay ile 36 ay arasında görülebilmektedir. Çocuklar 6 yaşında kadar öfke nöbeti geçirebilir daha sonra ise zamanla bu durumun kaybolduğu söylenebilir. Çocuklar öfke nöbeti durumlarında çığlık atma, vurma, kırma, ağlama gibi aşırı tepkisel davranışlar sergileyebilirler. Kendilerine ve çevresindeki insanlara karşı saldırgan tutumlar sergileyebilir, kavga etme girişiminde bulunabilirler.
Bireyler günlük hayatlarında sinir bozucu durumlarla karşılaşarak hoşlarına gitmeyen olayların sonucunda öfke nöbeti geçirebilirler. Bu tür tepkiler kendiliğinden oluşmaz. Çocukları mutlaka bir etkileşim sonucunda öfke duyar ve öfke nöbeti geçirirler. Özellikle bu tür nöbet durumlarında çocukların huy, kişilik, mizaç özellikleri göz önünde bulundurulmalıdır. Çocukların çevresindeki kişilerinde tutum davranışlarına özen göstermeleri gerekmektedir.
Öfke kontrolünün sağlanması için birçok yöntem mevcuttur. Özellikle psikoterapide öfke kontrolü için sergilenen yaklaşımlar en çok kullanılan yöntemler arasındadır. Tüm yaklaşımlarda asıl hedef bireyin öfkesini nasıl kontrol etmesi gerektiğini öğrenmesidir.
